425

از سر عادت نیست که وقتی می ­روی تا دم در همراهی­ ات می ­کنم

و بعد تا آخرین چشم ­انداز تا جایی که سر می­ چرخانی،

لبخند می ­زنی،

مبهوت رفتنت می ­شوم باز؛

آخر چیزی از دلم کنده می­ شود که می­ خواهم با چشمهام نگهش دارم.

لعنت به رفتنت که قشنگ می­ روی....!

 عباس معروفی