روزهـآےِ بدوלּ بـآرآלּ...
ایـنجــآ که بـآرآن نمےِ آیـَد ... دَلیـل نمےِ شـود تـُو هم نیـآیےِروزهـآےِ بدوלּ بـآرآלּ...
ایـنجــآ که بـآرآن نمےِ آیـَد ... دَلیـل نمےِ شـود تـُو هم نیـآیےِ406*
نمــے دانــمـ اولیــטּ برخــورد بود یا چندمیـــטּ..!
فقط مـــے دانــم برخــورد شدیــدے بود!
همـہ دار و ندآرم از دستـــ رفتـــ..خرآبــ خرآبــــ..
فکــر مـــےکــردم با یکــ مرآقبتـــ ویژه و یکــ تعمیــر کـآر مــآهر همـہ چیــز درستــ مـــے شـود!
ولــے نمــے دانــمـ ایــטּ بـرخـورد چــہ بـرخـوردے بــود!
کـہ دیگــر هیــچ چیــز مثـل قبــل نشــد..!
خــدآ همـہ رآ از بلآی تصـــآدف حفــظ کنــد...ツ
هــے! حــوآسـتـــــ کجـآستــ بلــآے آسمــآنــے مـטּ ؟
هنــوز هــمـ کــہ دآری بــا نگــآه هــآے مــآت و مبهــوتتـــ نوشتــہ هــآے مــرآ دنبــآل می کنی...!
همــاטּ برخــورد رآ می گویــمـ دیگــر.. برخــورد نگــآهمــاטּ!
همــاטּ کـہ دلــمـ را خــرابـــ خــودتـــ کردے..؟
همــاטּ کـہ هــر چــه کردمـ جــآے عشــق روے دلــمـ نمــآنَد و مــآنـد..؟!
همــاטּ کـہ بــآعثـــ شــد خریــدآر اول و آخــر دلــَمــ خودتـــ باشـے...؟
خود خــود نازنیـنتــــ...ツ
405
چــه قدر بــوی تو خوبست ... بوی آغوشت
همیشه زحمت من بوده است بر دوشت
چنان زلال و لطیفی که مطمئن هستم
دو بال بوده به جای دو دست بر دوشت
ولــی بــــه خاطر من بال را کنار زدی
که با دو دست بگیری مرا در آغوشت
که با دو دست برایم دو بال بگذاری
بــه جای روشنی بالهای خاموشت
کـــه آسمان خودت آسمان من باشد
که از بهشت بخوانم دوباره در گوشت
آهــــای روسریت آفتــــاب تابستـان!
شکوفه تاج سر تو . بنفشه تن پوشت
بهشت جای قشنگیست جای دوری نیست
بهشت بــــــــاغ بزرگیست : بـــــاغ آغـــوشت
بهشتِ اول و آخــــر! گمان نکن حتی
بهشت هم بروم می کنم فراموشت!
نغمه مستشارنظامی
403*
زمین زیبا بود..!
با خورشید و آســمان...
با ابر و بــآران..
با گل و پروانه..
ولی بهشــت شد..
وقتی توهمــراه و همــدم من شدی...
عـــآشقتــم...