روزهـآےِ بدوלּ بـآرآלּ...

ایـنجــآ که بـآرآن نمےِ آیـَد ... دَلیـل نمےِ شـود تـُو هم نیـآیےِ

روزهـآےِ بدوלּ بـآرآלּ...

ایـنجــآ که بـآرآن نمےِ آیـَد ... دَلیـل نمےِ شـود تـُو هم نیـآیےِ

368


این عـآشقانه هـآ کهـ به تـو گفتمـ

کــوهـ بهـ کــوهـ مـی گفتــ

بهـ ـهـم می رسـیدند!



هادی قنبرزاده

367*


میـ بوسـمتــــ...

لَبـهــآیتــ بآ لبهــآیم هم قآفیـهـ مـی شـوَد..!

                      و این زیبــآتریــن دوبیتـی دنیــآـــتــــ...

366*


در دلم هیچ ستاره ای نمیرقصد

از قاب پنجره اتاق تا  چادر سیاه شب فاصله کوتاه است

دلم میخواهد از این باغ ستاره ای بیچینم..

کدام یک ستاره من است؟

اصلا در این هفت آسمان ستاره ای دارم؟!

شهابی می گذرد!

و من ستاره امید را در قلبم روشن می بینم..


365*


انتظآر...

ازعبور کند زمـــان...

تا رویــــآی شیرین وصـال...

قصه غریبی ست انتظــآر!

ولی تمــام عـآشقـآن جهـان دل به شنیدنش خوش دآرند...



364


لبـ هاـی تـو
     شبیه مسئله هاـی ریاضی
                                       شیرین اند...
و من دلــَم می خوآهـــد    

   هر بـار

         از راهی تازه

                 امتحانشـان کنم!

(احسان نصیری)