319*

می نویسم از عشـق.. 

و شقایق که به زیبایی و عآشـق بودن 

شهره این شهر است 

تو ولی ساده نخواלּ ..

تو ولی ساده نبین.. 

پشت این زیبایی 

چه بسا زخم که در سینه او پنهـآלּ است 

و کسی را خبـر از دآغ جگرسوزش نیست... 

می نویسم از دل.. 

نه به این سادگی و کم حرفی 

که هزآراלּ حرف است بین *دال* و *لامش* 

و کسی رآخبـر از رآز دروלּ دل نیست... 

می نویسم از اشک.. 

که چو بآرآלּ پاک است.. 

سـآده و سـآکت و سـرد 

آب بر آتـش دل می پاشد 

و کسی رآخبر از سوزش چشمـآنم نیست.. 

می نویسم از مـלּ 

می نویسم از او.. 

که چه شـوری دارد عشق بی همتـآیش.. 

که چه رنگی دارد نرگس چشمـآنش.. 

که چه طعم دارد بوسه بر لبهـآیش.. 

و کسی رآ خبر از غصه دلتنگی نیست...