۲۸۷*

 فرصتی تا تحویل سال نو نمانده 

سفره هفت سین خاطراتم را پهن می کنم 

به یاد می آورم لحظه روییدن عشق را.. 

که چه ساده در دلم جای گرفتی 

و چه صمیمی عشق مهمان قلبمان شد.. 

هر روز از آسمان چشمانت ستآره محبت می چیدم 

و مآه صورتت چرآغ شب های تاریک دلم می شد 

دستانت در دستانم 

و دلت همرآه با دلم 

سکه بود روزگارمان... 

سرود شآدی می خواندیم و غزل عاشقی از برمی کردیم 

آنقدر مجذوب بهار دلدادگی بودیم که صدای پای پاییز جدایی را نشنیدیم 

و چه زود سوز جدآیی دلهایمان را لرزاند 

و گرمی دستانمان را گرفت 

پاییز بود و بآرآن اشک... 

پاییز بود سرمآی غم... 

پاییز بود و شبهای بلند تنهایی... 

ولی هر چه بود سبزی امید هرگز رنگ خزآن نگرفت 

خدا بودو سجاده سبز دعا 

خدا بودو مرهم درد دلها  

خدا بود و همه چیز بود... 

چه زود سفره هفت سین دلم پر شد 

ولی انگار یک سین کم دارد 

لحظه تحویل سال نزدیک است و سفره دلم ناتمام 

" یا مقلب القلوب" را می گویم و دلم بیقرار می شود 

به "حول حالنا" که می رسم اشک امانم نمی دهد 

لحظه ای سکوت می کنم 

و سین هفتم آرام کنج دلم جای می گیرد... 

 

پ.ن : عزیز دلم برات بهترینا رو آرزو میکنم 

و امیدوارم سال جدید برات سرشار از خیر و خوشی و سلامتی باشه 

پیشاپیش عیدت مبارک