روزهـآےِ بدوלּ بـآرآלּ...
ایـنجــآ که بـآرآن نمےِ آیـَد ... دَلیـل نمےِ شـود تـُو هم نیـآیےِروزهـآےِ بدوלּ بـآرآלּ...
ایـنجــآ که بـآرآن نمےِ آیـَد ... دَلیـل نمےِ شـود تـُو هم نیـآیےِ۲۸۲*
چهـ غـــمـ غــریبـے בآرב!
בر ایـלּ روزگـــار مـבرלּ
בل خـــوش کنــے
بهـ صــבآے نســیمـ
و پیـــغـآمـ قـآصدڪــ
و آبـــ روآלּ...!
شـآیـב برآیــت بیــآورنـב
عطـــر مـــوهآے یــآر..
خـبــر בیــבآر یــآر ..
و یــآ شـــآخهـ گلے از בسـتــ یــآر...
۲۸۱
کسی در این سوز و سرما...
دستهایت را نمی گیرد...!!!
در جیبت بگذارشان...
شاید...!!!
ذره ای خاطره....
ته جیبت مانده باشد...
که هنوز گرم است...!!
این تب و لرز ها...
تمامش بهانه است...!!!
تا شاید لحظه ای دستت را بر پیشا نی ام بگذاری...!!!
و حس کنم مالک تمام دنیا شده ام...!!!!
بی خیال هر چه زمستان است و...
برف است و...
سرما....!!
تمام پنجره ها را باز گذاشته ام...!!
تا شاید باد بوی پیراهنت را بیاورد...!!
۲۸۰*
من از زمستـــــآטּ تنهـــآییـــ میـ ترســـمـ
گرمیـ دستـــآטּ مهــربـآنتــ رآ
از دستــهـآیمــ دریغــ نکـטּ
و بهــآر آغوشتــ رآ بهـ مــטּ ببخشــ
بگــذآر قلبــ یخــزدهـ ام از نو جـــوآنهـ زند...
